Divadelní noviny > Burza Zahraničí
Zemřel Zbigniew Osiński
FOTO archiv
Zbigniew Osiński
11. 5. 1939 Poznań, Polsko – 1. 1. 2018 Varšava, Polsko
Polský teatrolog, divadelní historik, profesor polonistiky Varšavské university, profesor divadelní vědy Divadelní akademie Aleksandra Zelwerowicze ve Varšavě. V letech 1973–1977 byl hlavním dramaturgem Starého divadla Heleny Modrzejewské v Krakově. Zakladatel a první ředitel a v letech 1991 – 2004 umělecký ředitel Ośrodka Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych ve Wrocławi (založeno v roce 1990, v roce 2007 přejmenované na Instytut im. Jerzego Grotowskiego, od roku 2005 s novým vedením).
FOTO M. ZAKRZEWSKI
Dále přebíráme profil v polštině:
W 1962 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował naukowo na tym uniwersytecie (doktorat – 1966). W roku 1970 przeniósł się do Warszawy.
Autor prac z zakresu historii teatru i historii idei teatralnych. Wydawca pism Mieczysława Limanowskiego, Juliusza Osterwy, założycieli Reduty – pierwszego polskiego teatru laboratorium, oraz Wacława Radulskiego czy Konrada Swinarskiego.
Był znany zwłaszcza z dorobku badawczego poświęconego twórczości Jerzego Grotowskiego. Jego publikacje na temat twórczości Grotowskiego zostały przetłumaczone na dwadzieścia języków. Opracował wraz z prof. Januszem Deglerem z Uniwersytetu Wrocławskiego pierwszy w Polsce zbiór tekstów Jerzego Grotowskiego Teksty z lat 1965–1969. Przez wiele lat prowadził na temat twórczości Grotowskiego seminaria i konwersatoria ze studentami UW.
Repro archiv
Był również autorem pierwszych tekstów poświęconych Ośrodkowi Praktyk Teatralnych Gardzienice, z czasów kiedy teatr ten nie był ani znany, ani powszechnie uznany (Zbigniew Osiński był uczestnikiem pierwszych wypraw zespołu), np. Gardzienice – więcej niż teatr, Radar 1979 nr 12; Gardzienice: praktykowanie humanistyki w Parateatr II, Ośrodek Teatru Otwartego Kalambur, Wrocław 1982; czy teksty dotyczące spektaklu Gusła i wyprawy włoskiej z 1981 roku, Dialog 1983 nr 2.
Kolejnym polem badań Zbigniewa Osińskiego był teatr Reduta. Opracował on korespondencję założycieli teatru, poprzedzoną obszernym wstępem, a także pisma teatralne jednego z nich Mieczysława Limanowskiego, który skądinąd był słynnym geologiem, badaczem sycylijskich Monti Peloritani. W roku 2003 ukazała się obszerna praca Osińskiego Pamięć Reduty. Osterwa, Limanowski, Grotowski.
W ostatnich latach Zbigniew Osiński prowadził badawcze seminarium dotyczące recepcji teatrów orientalnych w Polsce, w którym uczestniczą najwięksi polscy orientaliści, np. prof. Maria Krzysztof Byrski czy dr Jadwiga Rodowicz.
Ma na swoim koncie reżyserię Warszawianki Stanisława Wyspiańskiego wystawionej w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu, której premiera odbyła się 8 kwietnia 1967.
FOTO archiv
Główne prace:
Teatr Dionizosa. Romantyzm w polskim teatrze współczesnym, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1972
Grotowski i jego Laboratorium, PIW, Warszawa 1980
Grotowski wytycza trasy, Wydawnictwo Pusty Obłok, Warszawa 1993
Jerzy Grotowski. Źródła, inspiracje, konteksty, słowo/obraz terytoria Gdańsk 1998
Pamięć Reduty. Osterwa, Limanowski, Grotowski, słowo/ obraz terytoria, Gdańsk 2003
Nazywał nas bratnim teatrem. Przyjaźń artystyczna Ireny i Tadeusza Byrskich z Jerzym Grotowskim, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2005
Nagrody i odznaczenia:
2000 – Sekcji Krytyków Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego dla teatralnej książki roku – Jerzy Grotowski. Źródła, inspiracje, konteksty
2015 – Złoty Medal Gloria Artis – Zasłużony Kulturze
/Pro i-DN z více zdrojů připravil a zpracoval hul/
Komentáře k článku: Zemřel Zbigniew Osiński
Přidat komentář
(Nezapomeňte vyplnit položky označené hvězdičkou.)
